چراغ هشتم شهید عبدالمجید مظفری

شهید عبدالمجید مظفری در اسفندماه 1344 در خانواده ای  در روستایی به نام خراجیان از توابع بخش روانسر چشم به دنیای هستی گشود وی فرزند ارشد خانواده بود کم کم مراحل کودکی را پشت سر گذاشت تحصیلات ابتدایی خود را در روستای محل تولدش به پایان رساند وبرای ادامه تحصیل در مقاطع بالاتر راهی شهر روانسر گردید با وجود اینکه محل تحصیل وی در 15 کیلومتری محل زندگیش بود هر روز می بایست این مسافت را طی کند .با این وضع در کلاس جزشاگردان موفق بود به تحصیل ادامه داد تا اینکه روز چهارم بهمن ماه سال 62 راهی دانشسرای تربیت معلم صحنه شد چون زمان تحصیلش مقارن با جنگ تحمیلی شد سنگر جبهه را واحب تراز سنگر علم دانست وبه پیام رهبر انقلاب لبیک گفت وبا شور وشوق فراوان راهی جبهه هالی نبرد شد.وبرای دفاع از اسلام زیر پرچم آزادی وآزادگی لباس رزم بر تن نمود وبا سلاح ایمان قاطعانه در برابر اهریمن خونخوار ایستادتا سرانجام در 16 اسفند ماه 1363 براثر حمله هوایی رژیم بعثی در پادگان ابوذر سرپل ذهاب به شهادت رسیدوپیکر آغشته به خونش را در کفن آزادگی پیچیدند وبه آغئ خانواده باز گردانیدند یکی از مهمترین ویژگی های اخلاقی شهید این بود که در اخلاص زبانزد خاص وعام بود .نمازش را همیشه در اسرع وقت می خواند وهمواره اطرافیانش را به عبادت خالصانه دعوت می کرددر همان اوایل جوانی روح سبزش با کلام خدا آشنا بود وهمیشه در کلاس درس زاهدان ومکتب عارفان زمان خود حاضر می شدچون روح بزرگش با کلام الهی صیقل یافته بود همیشه ودر همه حال چهره ای گشاده وبا لبخند داشت سخنان دلنشینش بر دل همگان می نشست با کودکان با ملایمت ومهربانی وبا بزرگان با بزرگی وابهت رفتار می کردوجودش الگوی پاکی صداقت وایثار بودوهم اکنون مزار شعید در روانسر خیابان آزادگان است .